سمیرا
آمدی رفت زدل صبر و قرارم بنشین بنشین تا به خود آید دل زارم بنشین دل و دین بردی و اکنون پی جان آمده ای بنشین تا به تو آن هم بسپارم بنشین

شعر تنهایی
نویسنده: سمیرا(شنبه 85/2/9 ساعت 8:20 عصر)

صدایت آنقدر قشنگ بود که به تو گفتم بروی خواننده شوی

حالا بعد از سالها تو خواننده اشعاری هستی که از دوریت سروده ام………