سمیرا
آمدی رفت زدل صبر و قرارم بنشین بنشین تا به خود آید دل زارم بنشین دل و دین بردی و اکنون پی جان آمده ای بنشین تا به تو آن هم بسپارم بنشین

پر گشودن...
نویسنده: سمیرا(پنج شنبه 85/6/30 ساعت 10:14 عصر)

برای پر گشودن بال می خواهم...

بال می خواهم تا بتوانم از این دنیای بی رحم بروم.....

برای دلخوشی هایم و گذر از دریای پر خروش.....

برای شنیدن حرفهای زیبا از دهان مردمانی که سالهاست مرا می شناسند صبر میخواهم.......

من شب مرگم از آسمان باران می خواهم....

....................................................................