سمیرا
آمدی رفت زدل صبر و قرارم بنشین بنشین تا به خود آید دل زارم بنشین دل و دین بردی و اکنون پی جان آمده ای بنشین تا به تو آن هم بسپارم بنشین

من پروانه ام...
نویسنده: سمیرا(چهارشنبه 85/2/6 ساعت 7:55 عصر)

من پروانه ام که

 رسم سوختن را خوب می دانم

من نیلو فرم که

بر روی مرداب خواهم ماند

من برگ خزان دیده ام                                         که                                             

زیر پای عابران صدای آهم شنیده می شود.............