سمیرا
آمدی رفت زدل صبر و قرارم بنشین بنشین تا به خود آید دل زارم بنشین دل و دین بردی و اکنون پی جان آمده ای بنشین تا به تو آن هم بسپارم بنشین

ای کاش بدانی....
نویسنده: سمیرا(چهارشنبه 85/2/13 ساعت 11:11 عصر)

اگر ابر بودی به انتظارت می نشستم

اگر مهر بودی در پرتوات خود را گرم می کردم

اگر باد بودی چون برگ خزان خود را به دست تو می سپردم

اگر خدا بودی به تو ایمان می آوردم

تا بدانی که

دوستت دارم...