سمیرا
آمدی رفت زدل صبر و قرارم بنشین بنشین تا به خود آید دل زارم بنشین دل و دین بردی و اکنون پی جان آمده ای بنشین تا به تو آن هم بسپارم بنشین

پس از تو...
نویسنده: سمیرا(دوشنبه 85/5/30 ساعت 3:0 صبح)

پس از تو

وقتی تعبیر خوابها اینجا نباشد

دروازه ی شهر تبسم وانباشد

در دخمه تاریک تنهایی پس از تو

فرقی ندارد نور باشد یا نباشد

بگذار تا در این میان – پروانه هرگز

دلواپس پژمردن گلها نباشد

یا اینکه در ذهن شب غمگین پاییز

چشم انتظار دیدن فردا نباشد

لیلی شدن اندیشه ای پوچ است وقتی

آن کس که باید _در میان ما نباشد

با من مگو از کوچه باغ نور و لبخند!

می خوام این دنیا پس از مجنون نباشد...