سمیرا
آمدی رفت زدل صبر و قرارم بنشین بنشین تا به خود آید دل زارم بنشین دل و دین بردی و اکنون پی جان آمده ای بنشین تا به تو آن هم بسپارم بنشین

ماند عشق تنها
نویسنده: سمیرا(سه شنبه 85/1/22 ساعت 11:0 عصر)

ماند عشق تنها...

تو آنجا

       من اینجا

تو قبلها

      من حالا

تو در آسمان با فرشته

من در اتاقم تنها

تو را دیده بودم

شاید دیروز      اما در خواب

دیده ات را در نگاهم گره کردی

چشمانم را در نگاهت خیره کردم

تو را می بینم    شاید حالا        در رویا ها

باید می رفتی      تا دورها

باید می رفتم     تا همیشه

رفتی تو     دورتر     دورتر

ماندم من    بی طاقت    بی طاقت

تو رفتی      ماندم من    تورفتی      ماندم من

دستانم را بالا بردم     تا بدانم مرا می بینی(فراموشم نکردی)

دستانت را بالا بردی    تو مرا از یاد نبردی!

خندیدم    تورفتی    ماندم من....